Gerard Bilders

Gerard Bilders, en het Gelderse Barbizon

Tekst en onderzoek: Jolanda Hoogervorst
Uitgever: Gemeentemusea Arnhem
ISBN 90-72861-21-3
Uitvoering: gebonden
Pagina’s: 55 met afbeeldingen in kleur en zwart-wit, oplage: 400
Publicatie bij de gelijknamige tentoonstelling in Historisch Museum Het Burgerweeshuis te Arnhem, 1998

In deze publicatie wordt ingegaan op de betekenis die in de kunstgeschiedenis aan Gerard Bilders (1838-1865) gegeven wordt, namelijk als voorganger in de omslag van een romantische landschapsvisie naar een nieuwe stijl. Daarin wilde men het buitenleven, de natuur en de atmosfeer dichterbij brengen. Koeien of schapen of eenden e.d. maakten daar vaak een onderdeel van uit. Men vond inspiratie bij zowel de 17e eeuwse Van Ruisdael en Hobbema als schilders van de School van Barbizon. Gerard, zijn vader Johannes Warnardus Bilders en geestverwanten zoals Anton Mauve, Jan de Haas en Willem Maris maakten daar deel van uit. Door spontaner te gaan werken ontstond een impressionistische schilderstijl die als Haagse school grotere bekendheid kreeg.
Door de vroege dood van Gerard bleef er een aureool van veelbelovendheid. Zijn mecenas en schrijver Jan Kneppelhout zag in hem een literair talent, dat niet verder tot ontwikkeling was gekomen. Kneppelhout was overtuigd van zijn stimulerende invloed met zijn ‘Opvoeding door vriendschap’. Zij hadden een uitgebreide briefwisseling en Gerard hield een dagboek bij. Door de publicatie daarvan, tien jaar na zijn dood, zijn deze ervaringen en gedachtegangen bewaard gebleven en een bron van informatie. Dat zijn voorloperschap hieruit zou blijken, relativeert de schrijfster enigszins.
Aan bod komen Gerards ontwikkeling en invloeden, ook van kritische kunstkopers die geen ‘slordig’ werk wilden.
De afbeeldingen zijn o.a. afkomstig uit verschillende musea, ook De hermitage in St Petersburg.