Wodanseiken 5 februari 2006 tot en met 2 april 2006

Na bezichtiging van de tentoonstelling in Museum Veluwezoom is het aan te bevelen aansluitend het nabijgelegen natuurmonument in Wolfheze te bezoeken. De expositie krijgt hiermee een extra dimensie. De werkelijkheid tegenover de schilderijen levert een boeiend contrast. In de voetsporen van de kunstenaar. Aan de balie van het Museum kunt u een routebeschrijving opvragen.

Museum Veluwezoom

Rond 1850 ontstond in Oosterbeek, waar men in de omgeving kon genieten van een afwisselend landschapmet eeuwenoude bomen,ruisende beken en fraaie uiterwaarden, het ‘Gelders Barbizon’. Jonge schilderstrokken hierheen om, evenals hun Franse kunst-broeders, in de natuur hun landschapservaring vast te leggen. Een schildersbent rond Bilders, vader en zoon,vond hier zijn inspiratie. Evenzo grondleggers van deHaagse school als Roelods, Mesdag en Mauve. Een latere generatie werkte in de omgeving van Renkum, onder wie de Bock, Münninghoff, Dankmeijer en Ferwerda.

Museum Veluwezoom, deelnemer aan Eruo-Art,de verening van kunstenaarskolonies in Europa, stelt zijn ruimte graag beschikbaar aan een hedendaagse kunstenaar, die op zijn wijze en in het voetspoor van zijn voorgangers de boeiende natuur van de Veluwezoom weet vorm te geven.

Museum Veluwezoom toont daarnaast uit eigen collectie werken die de verbeelding van bomen en bosschages in het verleden laten zien.

Evenals de schilders van de Oosterbeekse School raakte George Strietman gefascineerd door het inmiddels 450 jaar oude natuurmonument, de ‘ Wodanseiken’. De bomen staan tegenwoordig niet meer in het open veld. Ze worden nu door bos omsloten. Daarmee is de setting niet langer romatisch, eerder verstild en mysterieus. De confrontatie blijft echter telkens opnieuw overrompelend en indrukwekkend. Daarbij wisseld tijdens de loop der seizoenen het aanzien enorm. Een bijzondere inspiratiebron voor de kunst. Begin 2003 zijn zo de eerste schilderijen ontstaan, ter plekke geschilders aan de Wolfhezerbeek. Ze staan aan de basis van een omvangrijke serie, die alle jaargetijden indringend verbeeldt.

De tentoonstelling toont een twintigtal werken van George Strietman. De schilderijen zijn krachtig, expressief en kleurrijk. Met de frisse helderheid van een zonnige winterdag contrasteert de goude tooi van de late herfst. De troosteloosheid van donkere decemberdagen wordt in al z’n kilheid weergegeven. De weerbarstige stammen ondergaan in de serie een metamorfose onder invloeg van de sterk wisselende lichtomstandigheden, de naakte kaalheid van de winter tegenover het dichte bladerdak in de zomer. Grillige levende constructies in olieverf vastgelegd. 

George Strietman richt zich als beeldend kunstenaar naar de waarneming en stelt zich ten doel het tijdelijke aspect binnen de werkelijkheid vast te leggen, het ‘momentele’, in schilderijen met een eigen zeggingskracht en dynamiek. Na de studie ‘ Vrije Grafiek en Schilderen’ aan de Gerrit Rietveld akademie Amsterdam koos hij aanvankelijk voor de ‘ toegepaste’ kunst en had een lange carrière van illustrator en vormgever in de museumwereld. 

Een verkeersongeval in 1999 was in meer dan één opzicht een breekpunt. Nadien besloot hij zich definitief aan de ‘ vrije schilderskunst ‘ te wijden.

Terug naar…tentoonstellingen die geweest zijn.